Salam Ramadhan rakan-rakan (tak sabar saya nak raya, hihi)..
Baru-baru ini saya bawa Syeefa ke klinik untuk dikhatankan. Nervous saya tau. Saya risau bagi pihak Syeefa, hehe. Rasa mahu gantikan tempat Syeefa saja. (Apa?? mahu bagi doktor pengsan kah??) Ekeke.
Syeefa dengan Mak Toknya. Ibu berdebar-debar menanti nama dipanggil. Sambil-sambil bertenang tu, ibu snap gambar Syeefa buat kenangan untuk cucu-cucu nanti. Hiks.
Syeefa takut lihat muka doktor dengan misi di situ. Belum buat apa-apa dah menangis sakan dia. (saya pun takut tgk doktor tu, cam nak makan orang je, hihi)
Adoyai Syeefa, sakit ye. Kasihan anak ibu :( Sekejap saja 'proses'nya. Macam tak ada apa-apa kesan pun. Darah pun tiada. Lega saya, Syeefa menangis sekejap saja.
Gambar hiasan semata. Buat menenangkan perasaan ngilu-ngilu. Huhuhu.
Gambar ni masa Syeefa 4 bulan, tapi sebab Syeefa pakai baju yang sama seperti di atas-atas saya tumpangkan lah sekali gambar ini di entri ini. (kebetulan ada muka ibu pulak tu) Ihihi.
.jpg)
.jpg)
5 comments:
cam tak sakitpun farah...
awal kan merasa anak dikhatankan..
akak..lambat lglah...
kak izzah : sakit cam geget semut je kot, drh pon xde.
tgu la nanti turn raziq plak, time tu kak izzah dah anak 5 dah. hihi.
Tengok muka syeefa, seriau rasa...hu hu.
Arissa masa lahir je doc dia dah khatan kan...lega :)
intan : ibunya yg terlebey sudah risau nye..hihi.
alamak ngilu neh
Post a Comment